Część lekarzy i rodziców zaakceptowała już stosowanie marihuany jako formy terapii mającej na celu tłumienie rozdrażnienia i agresji u dzieci autystycznych. Wykorzystywanie podawanej doustnie marihuany pozostaje jednak metodą kontrowersyjną, zarówno w przypadku leczenia dzieci, jak i dorosłych. W 2013 roku Amerykańska Akademia Pediatryczna zaleciła, aby prawo stanowe nakładało bardziej surowe ograniczenia na stosowanie medycznej marihuany przez małych pacjentów, głównie dlatego, że coraz więcej rodziców decydowało się na włączanie jej do terapii ich dzieci dotkniętych autyzmem. Wszyscy wydają się zgodni co do jednego – stosowanie konopi w leczeniu autyzmu powinno być poddawane kolejnym badaniom.
Historia stosowania
We wczesnych latach sześćdziesiątych XX wieku Bernard Rimland jako pierwszy zaczął badać zaburzenia neurobehawioralne, w tym autyzm, wykorzystując do tego najnowszą medyczną wiedzę. Po pewnym czasie Rimland stał się również jednym z pierwszych zwolenników podawania marihuany w terapii wielu zaburzeń autystycznych. Zgodnie ze stanowiskiem zajmowanym przez prowadzony przez niego Instytut Badań nad Autyzmem (Autism Research Institute), konopie skutecznie łagodziły agresję, niepokój, napady paniki i złości, a także chęć samookaleczania u dzieci autystycznych.
W erze internetu rodzice dzieci z autyzmem zaczęli prowadzić blogi, na których opisywali swoje doświadczenia związane z medyczną marihuaną. W letnim wydaniu magazynu O’Shaughnessy’s z 2010 roku pracujący na Uniwersytecie Harvarda profesor Lester Grinspoon popierał przyszłe badania nad wykorzystywaniem konopi w leczeniu spektrum zaburzeń autystycznych, a jednocześnie potwierdzał prawo rodziców do korzystania z eksperymentalnych metod leczenia w nadziei, że pomogą ich poważnie chorym dzieciom.
Charakterystyka
Autyzm, podobnie jak na przykład zespół Aspergera, jest zaledwie jedną z wielu chorób składających się na spektrum zaburzeń autystycznych i całościowych zaburzeń rozwojowych. Składające się nań schorzenia to złożone dolegliwości na tle neurobehawioralnym, objawiające się zaburzeniami w komunikacji i interakcjach społecznych.
Autyzm może poważnie utrudniać rozwój i porozumiewanie się z otoczeniem. Zespół Aspergera nie przeszkadza w wykorzystywaniu języka, ale podobnie jak autyzm zaburza funkcjonowanie chorego w społeczeństwie. Istnieją dowody potwierdzające, że spektrum zaburzeń autystycznych może być dziedziczne. Istnieją również – budzące kontrowersje, choć również oparte na faktach – tezy mówiące o tym, iż kontakt kobiet ciężarnych oraz niemowląt z niektórymi lekami i substancjami chemicznymi może zwiększać ryzyko wystąpienia autyzmu.
Skuteczność marihuany w leczeniu autyzmu
Nadal potrzebujemy większej liczby naukowych badań, które potwierdziłyby wstępne sukcesy w leczeniu symptomów spektrum zaburzeń autystycznych z użyciem marihuany. Dotychczas prowadzono zaledwie kilka klinicznych badań na małej liczbie przypadków, a obecnie prowadzone otwarte badania syntetycznego THC (Marinol) mają określić skuteczność terapii w leczeniu skłonności do samookaleczania wśród dorosłych z zaburzeniami rozwoju, w tym zaburzeniami natury autystycznej.
Większość opowieści rodziców o skutecznej terapii marihuaną jest związanych z uspokajaniem wyjątkowo gwałtownych i agresywnych dzieci autystycznych. Obecnie nie mamy danych, które pozwoliłyby nam stwierdzić, czy CBD lub inne alternatywne kannabinoidy wykazują jakąkolwiek skuteczność w leczeniu spektrum zaburzeń autystycznych.
Proponowany schemat działania
Niemal wszystkie raporty dotyczące skuteczności działania marihuany w leczeniu autyzmu podkreślają jej kojący, uspokajający wpływ na pacjentów. Tego rodzaju doniesienia potwierdzają tezę, że konopie mogą być stosowane jako łagodny środek uspokajający.
Rok 2013 przyniósł dowody na to, iż układ endokannabinoidowy dzieci cierpiących na autyzm w znacznym stopniu różni się od układu właściwego dla ich zdrowych rówieśników. U chorych na autyzm notowano bowiem średnio pięciokrotnie więcej receptorów CB2 niż u dzieci zdrowych. Tak duża różnica wskazuje, że to system endokannabinoidowy może być potencjalnym celem nowych, opartych na konopiach, metod leczenia autyzmu.
Najnowsze badania wskazują również na kwestię wariacji genów odpowiedzialnych za receptory CB1 (gen CNR1) i CB2 (gen CNR2) oraz na fakt, że może się ona łączyć z neurologicznymi zaburzeniami emocji i zachowań społecznych, czyli zaburzeniami obejmującymi także autyzm. W przyszłości prawdopodobnie okaże się, że to słabo funkcjonujące receptory CB2 odgrywają kluczową rolę w przypadku autyzmu i to dlatego organizmy cierpiących na niego osób ogromnie zwiększają ich produkcję.
Dawkowanie
Dawki powinny zostać ustalone przez opiekującego się pacjentem lekarza. Pediatrzy muszą kalkulować zastosowanie kannabinoidów i terpenów na podstawie analitycznych testów prowadzonych na konkretnym pacjencie, z uwzględnieniem ogólnego stanu zdrowia dziecka, reakcji na inne leki, wieku, a także pozostałych istotnych czynników.
Powstające wytyczne stosowania Marinolu i innych środków na bazie konopi u dzieci i młodzieży mogą dostarczyć nam pewnych wskazówek.
Metody przyjmowania
- Doustnie – Ze względu na silne działanie psychoaktywne marihuany, należy stosować ją ze szczególną ostrożnością oraz pamiętać, że zbyt duża dawka może powodować działania niepożądane.
- Odparowywanie i palenie – Palenie marihuany nie jest zalecane w leczeniu autyzmu u dzieci. Inhalacje pary z marihuany mogą być skuteczne u dorosłych, ale powinny odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza.
Wskazane chemotypy
Odmiany bogate w mircen i linalol, a jednocześnie zawierające THC i CBD, będą działać przeciwlękowo, wykazując jednocześnie działanie neuroprotekcyjne. Korzystanie ze szczepów zawierających CBD to gwarancja neuroochronnych efektów.
Popularne odmiany stosowane w terapii autyzmu
Odmiany obfitujące w THC, mircen i linalol to między innymi Bubba Kush i Grand Daddy Purple. Aby wzbogacić marihuanę o CBD, można zmieszać odmiany bogate w THC ze szczepami takimi jak Cannatonic 6 lub ACDC.